เป็นโรคซึมเศร้าควรทำยังไงกับความคิดตัวเองดีคะ

เป็นซึมเศร้ามาหลายเดือนกินยาที่หมอจัดให้ไปตามนัดไม่ขาด..แต่ละวันก็ใช้ชีวิตตามปกติ แต่มีบางทีแค่คำพูดเล็กๆน้อยของคนรอบข้างเค้าอาจพูดโดยไม่คิดว่าเราจะนอยแต่มันเหมือนไปสะกิดความรู้สึกเราบางครั้งต้องแอบร้องไห้คนเดียวไม่อยากให้ใครเห็นว่าร้อง. บางครั้งรู้สึกอยากไปที่ไหนสักที่ที่ให้รู้สึกสบายใจอยากอยู่ที่ๆมีความสุขแต่ก็ไม่รู้จะไปไหน.มันรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นภาระเป็นส่วนเกินของคนรอบตัว..อยากเอาธรรมะเข้าช่วย  แต่อ่านก็แล้วฟังก็แล้วมันไม่เข้าสมองเลยรู้สึกยิ่งอ่านยิ่งว่างเปล่าไม่รู้จะเริ่มยังไงอ่านตรงไหนเลยค่ะ..พอจะมีวิธีแนะนำได้บ้างมั้ยคะ...ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยค่ะ..